Son İnsan, bugün sıradan sayılacak kadar yaygınlaşmış bir konuyu, insanlığın yok oluşunu ele alan ilk büyük roman. Shelley, bir salgının Batı dünyasındaki etkilerini dramatize eder ve gerçek kişilerin yansıması olan zıt karakterler aracılığı ile anlatır. Karakterler kısmen ya da tamamen Shelley’nin çevresindeki kişilerden esinlenmiştir. Roman, yazarın ‘seçkinler’ diye adlandırdığı çevresini kaybetmekten duyduğu acıyı ve dünyanın anlamsızlığını, bireyin tarihi yönlendirme gücünden yoksun oluşunu da dile getirir.
